ประกาศ : สำหรับผู้ที่ชื่นชอบนักศึกษาหาท่านใดมีรูปนักศึกษาสวย น่ารัก ส่งเข้ามาแชร์กับเราได้ที่ pgweb2010@hotmail.com ขอย้ำว่ารูปที่ลงในเวปทุกรูปคือนักศึกษาที่สวย น่ารัก จริงๆ ดังนั้นน้องๆ พี่ๆ ทุกคนที่ติดตามเวปดูรูปนักศึกษาให้เกียรติรูปสาวๆนักศึกษาทุกคนครับ

Unloveable สำหรับคนไม่มีค่า

เคยรู้สึกบ้างมั้ยครับว่าตัวเราไม่ได้มีค่าอะไรเลย รู้สึกว่าทำอย่างไรก็ไม่มีหวัง พยามอย่างไรมันก็ไม่มีทาง ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนบีบให้เราต้องทำใจยอมรับ แล้วผมจะทำอย่างไรระหว่างทำใจกับพยามต่อไป

ผมว่าสิ่งที่ทรมาณและแย่ที่สุดของคนที่ไร้ค่าแบบผมก็คือการไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่เพื่อใครจะมีใครสักคนไหม ยิ่งเวลาผ่านไปเรื่อยๆมันก็ดูจะยิ่งเลือนลางขึ้นทุกที

ความพยายามครั้งนึงของชีวิตที่ได้พบกับนักศึกษาที่สวย น่ารักมากๆคนหนึ่ง วันนั้นผมตั้งใจจะไปขอเบอร์สาวสวยสักคนนึงแต่ก็ไม่กล้าไปห้างตั้งแต่ห้างเปิดจนสามโมงเย็นก็แล้วเมื่อยก็เลยมานั่งทำใจที่หน้าห้างตรงหน้าประตูทางออก

เริ่มเย็นแดดเริ่มน้อยผมยังไม่ได้เดินเข้าไปขอเบอร์ใครเลย จนน้องคนนึงเดินดูดน้ำออกมาจากห้าง ผมเห็นแล้วในใจบอกทันทีว่าใช่เลยน่ารักมากๆ ผมหยิก ขาเล็ก สูงสัก 163 ได้ ต้องบอกว่าหน้าตารูปร่างแบบนี้รักมากเลย แต่ขามันไม่ขยับผมยังนั่งอยู่ที่เดิมจนน้องคนนั้นเดินผ่านไป

แต่ผมก็ดึงตัวเองให้ลุกขึ้นเดินตามไปทั้งที่ใจก็สั่นอยู่ยังงั้น
ผม - น้องครับ
น้อง - ไม่หัน เดินดูดน้ำในแก้วต่อไป
ผม - น้องครับ
น้อง - ไม่หัน ยังเดินตรงไปข้างหน้าปรกติ
ผม - พี่ขอเบอร์ได้มั้ยครับ
น้อง - ส่ายหน้า ดูดน้ำ เดินต่อไป โดยไม่มองแม้หางตา
ผม - ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ

ผมค่อยๆเดินกลับมาแล้วก็หยุดหันไปมองน้องที่กำลังเดินไปจนสุดตาน้องคนนั้นก็ไม่ได้มองมาเลย ผมอยากจะ้ร้องไห้ อยากจะให้ฝนตกลงมาหนักๆเลย อยากจะปล่อยโฮออกมา อยากจะนอนอยู่ตรงนั้น มันเหมือนในตอนนั้นหัวมันว่างไปเลย ไม่รู้จะไปไหนต่อ จะเข้าไปกินข้าวก่อนดีมั้ยค่อยกลับ ผมอยากจะให้ใครก็ได้พาผมไปส่งบ้านที รู้สึกว่าอยากนอนอย่างเดียวไม่อยากทำอะไรแล้ว

ทำไม ทำไม ผมอยากจะถามฟ้าว่าผมมันไม่มีค่าขนาดที่คนสวยไม่อยากจะมองเลยยังงั้นหรือ...

อะไรก็ได้บอกผมหน่อยเถอะว่าผมจะเดินหน้าต่อหรือว่าพอแค่นี้.......

99 เปอร์เซ็นต์กับ 1 เปอร์เซ็นต์

คุณเคยได้ยินคำกล่าวคำนึงไหมครับว่า การที่เราจะมีคนรักสักคนนั้น 99 เปอร์เซ็นต์อยู่ที่เราทำเอง แค่1เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่เป็นเรื่องของพรหมลิขิตหรือว่าโชคชะตา คุณว่ามันจริงหรือไม่

ส่วนตัวผมเองนั้นคงบอกไม่ได้ว่ามันจริงหรือไม่จริง แต่ผมค่อนข้างจะเอนความรู้สึกไปทางที่ว่า ทุกๆวันนี้เราไปไหนมาไหนได้พบใครๆ แม้ไม่รู้จักแค่เดินสวนกันไม่ว่าจะเป็นเด็กผู้ใหญ่ผู้ชายผู้หญิงคนแก่กะเทย ผมว่านั่นเป็นเรื่องของพรหมลิขิตทั้งนั้นที่ให้เราได้พบ ได้เจอ ได้เห็นสิ่งต่างๆที่ผ่านมา รวมไปทั้งทุกๆเรื่องในชีวิตเราก็เหมือนกัน การที่เราได้เรียนที่มหาลัยนี้ การที่เราได้มีเพื่อนแบบนี้ การที่เราได้ทำงานที่นี่ บางครั้งอาจจะพูดได้ว่าเหมือนเป็นดวงเป็นโชคชะตาเราเหมือนกันนะ

แต่เรื่องที่น่าโฟกัสที่สุดก็คือเรื่องของผู้ชาย กับผูหญิงได้มาเจอกัน ได้รู้จักกัน จนเป็นแฟนกันนี่สิ ผมว่ามันคิดได้หลายอย่างลองดูตัวอย่างต่อไปนี้นะครับ

ผู้ชายคนนึงอยากมีแฟนสวยน่ารักสักคนนึง เขาเป็นคนดีและตั้งใจที่จะรักเดียวใจเดียวกับผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่เขาเป็นคนขี้อายไม่กล้าจีบผู้หญิง ในใจเขามีแต่ความสวยงาม ทุกสิ่งที่เขาเห็น เขาได้เจอ เขาเก็บทุกๆเรื่องมาเป็นเรื่องราวและมิวสิควีดีโอในใจ แม้กระทั่งภาพตอนที่เข้าไปหลบฝนในสหกรณ์และได้เจอนักศึกษาน่ารักมากๆหลบฝนเหมือนกันแค่นั้นเขาก็คิดแล้วว่ามันคือความสุขที่ได้แค่เพียงอยู่ใกล้ๆคนสวยน่ารักขนาดนี้ เหมือนในนั้นมีแค่เขาและเธอสองคน ทั้งๆที่ความจริงแล้วมีคนหลบฝนอยู่มากมาย ในทุกๆวันเขาเฝ้าหวังว่าสักวันต้องมีอะไรมาทำให้เขาได้มีโอกาสรู้จักสาวน่ารักสักคนนึงที่เขาจะมอบใจให้ โดยที่เขาไม่เคยลงมือเข้าไปทักหรือจีบหรือขอเบอร์ใครเลยสักคน จนเขาเรียนจบก็ยังไม่ีมีแฟน

กับผู้ชายอีกคนนึงซึ่งเป็นเพื่อนกันกับคนแรก เขาเป็นคนที่ชอบจีบสาวๆสวยๆไปทั่วมหาลัย จนสาวๆในมหาลัยแทบจะรู้จักเขาทุกคน โดยที่เขาไม่จำเป็นต้องเข้าไปทักใครก่อนเลย แฟนคนแล้วคนเล่าของผู้ชายคนนี้ สวย น่ารัก ทุกคน คนแล้ว คนเล่า ก็ยังมีผู้หญิงน่ารักๆ มาเป็นแฟนเขาคนนี้เรื่อยๆ โดยที่เขาไม่ได้จริงจังอะไร สุดท้ายเขาก็มีผู้หญิงสวยน่ารักมากมายไว้ในครอบครอง

กลับมาที่ผู้ชายคนแรกที่ไม่กล้าจีบสาวแต่วันนึงเขาได้อ่านตำราจีบสาว ซึ่งในนั้นได้บอกเป็นเชิงจิตวิทยาว่า อย่าไปคิดมากการขอเบอร์สาวเป็นเรื่องไม่แปลกของผู้ชาย ผู้หญิงสวยก็อยากให้มีคนเข้ามาจีบ ถ้าไม่กล้าก็ไม่รู้จัก ก็ไม่มีวันมีแฟน แล้วถ้าเวลาผ่านไปแก่แล้วจะไปจีบสาวเขาก็ไม่มีใครจะชอบแล้ว พอเขาได้อ่านจบเขาได้ทำตามความตั้งใจคือ การทำสิ่งที่เขาไม่กล้าและไม่คิดที่จะทำเลยในชีวิตก็คือการเข้าไปขอเอบร์สาวสวย เขาเดินเข้าไปขอเขาทำได้จริงๆแต่ก็ได้แค่ขอเท่านั้นไม่มีสาวสวยคนไหนให้เบอร์กับเขาเลยแม้ว่าจะมีหลายคนที่ปฏิเสธและพูดจาดีดีส่งยิ้มให้ก็ตาม ทุกรอบยิ้มที่เขาได้รับกลับมาก็กลายเป็นภาพทรงจำที่ดีกับเขามากๆ จนบัดนี้เขาก็ยังไม่มีสาวสวยคนไหนให้เบอร์เลย และเขาก็ยังคงรอโอกาสที่จะออกไปทำตามที่ตั้งใจอีกครั้ง แม้จะไม่มีใครให้เบอร์เหมือนเดิมก็ตาม

คุณคิดว่าอย่างไรครับเมื่ออ่านเรื่องของผู้ชายสองคนจบลงไป คนนึงพยามมีรักที่สวยงามจากในใจไปสู่การพยามเปลี่ยนตัวเองให้กล้าเพื่อที่จะขอเพียงเบอร์แรกและน่าจะเป็นเบอร์เดียวในชีวิตถ้าหากว่าเขาได้มา พยามสุดๆแต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมานอกจากรอยยิ้มให้ได้เก็บไว้ในความจำเท่านั้น

แต่อีกคนนึงไม่ต้องคิดไรมากจีบสาวไปทั่วไม่ต้องสนใจเรื่องรักจริงรักสวยงามอะไร แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตของผู้ชายคนนี้ช่างมีเรื่องดีดีมากมายเกิดขึ้นกับเขาทั้งประทับใจทั้งน่าจดจำเป็นอย่างยิ่ง เมื่อชีวิตนึงได้มีโอกาสรู้จักสาวสวยมากมายแม้สุดท้ายจะเลิกกันไปก็ตาม

ทุกวันนี้ผมเองก็ยังคงพยามหาคำตอบเสมอว่า นิยามนี้เป็นจริงหรือว่าไม่จริงกันแน่ แต่วันนี้ผมยังให้นิยามว่า 99 เป็นพรหมลิขิต ส่วน 1 นั้นเป็นการพยามหรือสร้างโอกาสเอง อยากเปลี่ยนนิสัยกับผู้ชายเพล์บอยจังตอนนี้......

นักศึกษาน่ารักในฝัน

ผมว่ามันเป็นเรื่องยากที่สุดสำหรับผู้ชายที่จะทำใจให้ยอมรับคำว่าไม่มีทางได้ อย่างผู้ชายคนนึงที่รักนักศึกษาคนนึงเขาขอเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นแต่ว่าเขาคนนั้นคงทำได้เพียงแค่ฝันเท่านั้น


นักศึกษาน่ารักในฝันนั้นผมเชื่อว่าทุกคนมีอยู่ในใจอยู่แล้ว ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าทำไมต้องทำให้ผู้ชายเป็นแบบนี้ด้วยคือต้องแพ้ความสวย แพ้ความน่ารัก ถ้าใครไม่แพ้ความสวยผมว่าคงไม่ใช่ผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วละครับ

เคยคิดบ้างมั้ยครับว่าไม่นานเราก็ต้องผ่านพ้นวัยรุ่น ไม่นานเราก็ต้องแก่ แต่ว่าตอนนี้นี่สิครับสำคัญที่สุดหากว่าผู้ชายคนนึงได้มีโอกาสรักและดูแลคนที่เขารักเขาชอบจริงๆผมเชื่อว่าเขาคนนั้นไม่มีวันไปไหนจากหญิงที่เขารักแน่นอน

แต่กลับกันโลกแห่งความเป็นจริงมันโหดร้ายครับ หากว่าคุณเป็นคนที่อยู่กับสาวสวยคุณคงจะไม่รู้สึกอะไร แต่สำหรับคนที่ไม่ได้มีแฟนสวย ไม่มีโอกาสได้รู้จักสาวสวย เขาเหล่านี้นี่แหละครับทรมาณที่สุดที่ต้องอยู่ไปวันๆ มองสาวสวยๆไปวันๆอย่างสิ้นหวัง ยิ่งเวลาผ่านไปก็หมายถึงโอกาสที่จะมีแฟนสวยก็น้อยตามไปเหมือนกัน

สาวๆสวยๆ หรือว่านักศึกษาที่สวยๆ น่ารัีกๆ คงจะเคยเจอนะครับคนที่มอง หรือว่าแอบมองคุณให้คุณรู้ไว้เถอะครับว่าคนเหล่านั้นคือคนที่น่าสงสาร คนที่น่าเห็นใจ คนที่ไม่มีโอกาสได้รู้จักคนสวยๆแบบคุณและต้องบอกไว้ก่อนว่าผมไม่ได้ว่าใครไม่ได้ข่มใครเพราะผมก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่แอบมองคนสวยๆแบบคุณอยู่ทั้งๆที่ในใจอยากจะเดินเข้าไปทักและทำความรู้จัก เพื่อที่อยากจะหยุดมองอยู่ที่คุณคนเดียว

เวลาผ่านไปความเป็นจริงเริ่มโดดเดี่ยวคนเหล่านี้ นานขึ้น นานขึ้น ไม่เคยมีใครสนใจ สุดท้ายอยากจะบอกว่านักศึกษาน่ารักในฝันของผมนั้นน่ารักจริงๆ แม้จะไม่ได้รู้จักไม่ได้คุยแต่ภาพความน่ารักก็ไม่เคยเสื่อมคลายลงไปเลย...