ประกาศ : สำหรับผู้ที่ชื่นชอบนักศึกษาหาท่านใดมีรูปนักศึกษาสวย น่ารัก ส่งเข้ามาแชร์กับเราได้ที่ pgweb2010@hotmail.com ขอย้ำว่ารูปที่ลงในเวปทุกรูปคือนักศึกษาที่สวย น่ารัก จริงๆ ดังนั้นน้องๆ พี่ๆ ทุกคนที่ติดตามเวปดูรูปนักศึกษาให้เกียรติรูปสาวๆนักศึกษาทุกคนครับ

รูปนักศึกษา กับความคิดถึง

เมื่อได้ดูได้เห็นรูปนักศึกษาก็คิดถึงจริงๆครับกับชีวิตนักศึกษาที่สดใสที่ผ่านมา บอกได้เลยว่าดูรูปกับเห็นของจริงมันเทียบกันไม่ได้ แต่ความเป็นจริงก็ไม่มีใครสวยใสไปได้ตลอดกาล เวลาเท่านั้นครับที่ชนะทุกอย่างเราเองคงทำได้เพียงคิดถึงเวลาดีดีและเก็บรูปเธอไว้เท่านั้น

ใครคิดถึงนักศึกษาก็เข้าดูกันได้ในโซนนักศึกษาได้เลยครับ

แน่นอนครับความจริงคนเราทุกวันนี้น้อยคนมากที่จะได้อยู่กับความรู้สึกคิดถึงและโหยหาเรื่องราววันวานที่ผ่านมา เพราะคนเราทุกวันนี้ไม่ค่อยมีใครที่มีเวลามากมายนักครับในแต่ละวันเราก็ต่างมีภาระกิจที่ต้องทำสิ่งที่ทำนั้นก็เพื่อให้ชีวิตอยู่รอดนั่นก็คือการทำงาน เฮ้อ...หลายคนถอนหายใจว่าเหนื่อย เบื่อ อยากจะพักผ่อน อยากจะนั่งฟังเพลงชิวๆ ชายทะเล และนึกถึงใครสักคนบ้าง

และทุกครั้งเวลาที่เราคิดถึงอะไรสักอย่างที่เป็นเรื่องราวที่ประทับใจหรือฝังใจ เมื่อนั้นจะมีเพลงดังขึ้นในใจโดยอัตโนมัติ แต่ละคนก็คงมีเพลงในใจที่เเตกต่างกันไปตามอารมณ์ครับ แต่ผมเชื่อเลยว่าสำหรับคนที่เหงาไม่มีใครหรือว่าคนที่ผิดหวังในความรักจะต้องมีแต่บทเพลงเศร้าๆเท่านั้นแน่นอน

วันนี้ก็เป็นอีกวันครับที่ผมดูรูปนักศึกษาที่จะเอามาลงเวปนักศึกษาแล้วก็รู้สึกคิดถึงวันเวลาที่ผมเองเป็นนักศึกษาครับ เพราะผมไม่ได้ทำในสิ่งที่ผมอยากทำเลยนั่นคือการได้สร้างความประทับใจให้กับตัวเองเรื่องการจีบสาวสักคนในตอนเป็นนักศึกษา อย่างที่เคยบอกผมมัวแต่รอ รอและรอให้โอกาสเกิดขึ้นแบบในหนัง เช่น ของเธอตก เดินสะดุดเท้า เดินชนกัน หนังสือตก อะไรแบบนี้ ผมรอมาตลอดจนผมรู้แล้วว่าพรหมลิขิตมันอาจจะไม่มีจริงก็ได้

ทำไมผมต้องเป็นแบบนี้ คิดถึงและอยากได้รักใครสักคน ในช่วงที่เป็นนักศึกษา ผมโดนคำสาปหรือปล่าวที่ไม่ยอมทำอะไรในตอนเป็นนักศึกษา ผมพลาดไปใช่ไหม... ผมเคยสงสัยแต่วันนี้ผมกระจ่างแล้วว่าผมพลาดไปโดยน่าเสียดายเวลามากๆ เสียดายโอกาสที่ได้เข้าไปเรียนในมหาลัย เสียดายเวลา ความรู้สึกต่างๆที่คิดแต่ในแง่ดีเกินไป เสียดายทุกๆสาวสวยนักศึกษาที่เดินผ่านหน้าไป โดยที่ผมได้เเค่มอง เสียดาย เเละเจ็บใจตัวเองที่สุดแล้ว

ความรู้สึกของผมมันเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆของโลกใบนี้บางครั้งผมก็อยากจะเล่าให้คนอื่นฟัง อยากจะระบายสิ่งที่มันฝังในใจ แ ละบางครั้งก็อยากรู้เหมือนกันว่ามีคนที่เป็นแบบผมบ้างไหมที่รอและไม่ทำอะไรเลยจนต้องมาเสียดายเเบบนี้ ยังรักยังรอยังเฝ้าหวังว่าจะได้รักใครสักคนเสมอ ความรู้สึกดีดีแบบนี้จะทำให้อะไรมันเปลี่ยนไปได้หรือไม่ แน่นอนผมรู้ว่ามันไม่มีโอกาสแล้ว 99 เปอร์เซ็นต์ อีกหนึ่งเปอร์เซ็นต์คือปาฎิหาริย์เท่านั้น รู้ก็รู้ว่ามันยาก และไม่มีทางเกิดขึ้น

วันนี้พร่ามยาวเกินไปแล้วครับผม ไงก็ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะครับผม อย่ากลัว อย่ารอ อย่าลังเล จนพลาดเหมือนผมนะครับ เดี๋ยวต้องมานั่งเศร้าเฝ้ามองนักศึกษาแบบผมไม่รู้ด้วยนะครับ ด้วยความหวังดีครับ

ไม่มีความคิดเห็น: